Sudak
Wybrzeże Sudaku rozciąga się na wschodniej
części Południowego Wybrzeża Krymu; od
Przylądka Baszennyj po Słoneczną Dolinę. Jedynym ośrodkiem miejskim jest Sudak. Charakterystyczne dla klimatu Sudaku są duża liczba dni słonecznych (łącznie o 300 godzin więcej niż w Jałcie) oraz najmniejsza na Krymie liczba dni pochmurnych.
Opady są też niewielkie (318 mm rocznie).
Temperatura powietrza dochodzi latem do +38 st. C, jednak upał jest łagodzony bryzą, która regularnie wieje koło południa. Płytkość wód sprzyja nagrzewaniu się morza. Bywają dni, kiedy temperatura wody sięga + 29 st. C.
Nazwa Sudak brzmi jak rosyjskie słowo sandacz, jednak pochodzi z języka Alanów i jest przeszczepioną środkowoazjatycką nazwą miejscową "Sogd". Sudak został założony w 212 r. przez Alanów.
Następnie Sudak został zajęty przez Bizantyjczyków, a w połowie VII w. przez Chazarów. Około X w. miasto zostało podbite przez najeźdźców z Rusi Kijowskiej.
Przemianowane na Suroż, stało się jednym z największych ośrodków handlowych Słowiańszczyzny.
Na przełomie XII i XIII w. Sudak znajdował się pod panowaniem Połowców.
W 1223 r. zostaje zdobyty przez Mongołów, a w XIV w. działała w nim wenecka faktoria handlowa, którą w 1365 r. zajęli Genueńczycy. Wówczas miasto zostało
nazwane Soldaja. Było to drugie pod względem znaczenia, po Kaffie, miasto genueńskich kupców.
W 1475 r. Sudak zostaje zdobyty przez Turków, a
w 1783 r. znalazł się w granicach Rosji.
W listopadzie 1920 r. miasto zajęli Bolszewicy.
W czasach ZSRR Sudak został rozbudowany i stał się głównym ośrodkiem we wschodniej części Południowego Wybrzeża Krymu. Prawa miejskie uzyskał w
1982 r.
Sudak jest szczególnie znany z Twierdzy Genueńskiej.
Zawieszona nad morzem na stromych skałach, jest najlepiej zachowanym zabytkiem z czasów rozkwitu i ekspansji średniowiecznej Republiki Genueńskiej. Forteca została wzniesiona w latach 1381-1430. Obszar 29,5 ha otoczono murem o długości 1 kilometra, wysokości 6-8 metrów i grubości 2 metrów. Wewnątrz murów mieściła się duża osada. Fortece, stanowiacą ostatni bastion Genueńczyków na Krymie, zdobyli Turcy latem 1475 r. Okoła tysiąca obronców broniło sie w twierdzy. Wszyscy zgineli w pożarze wzniesionym przez Turków. Do dziś zachowały się dwa ciągi murów z czternastoma basztami.
Do dziś zachowały się dwa ciągi murów z 14 basztami, meczet, ruiny kościoła, cysterna oraz fundamenty mieszkań.
Odnośnie zastosowania cysterny – zdania są podzielone. Niektórzy uważają, że było to więzienie inni opowiadają się za jej przeznaczeniem na wodę.
Najstarsze informacje dotyczące meczetu pochodzą z roku 1222. Z najwcześniejszego okresu zachował się jedynie północno-wschodni róg z jednym oknem, w klasycznym tureckim stylu. Reszta budowli pochodzi z początku XIV w., a portal z wieku XVI.
Na południowy zachód od wzgórza fortecznego znajdował się port i miasto.
Budynki ówczesnego miasta nie zachowały się do naszych czasów, za wyjątkiem maleńkiej ormiańskiej cerkwi.
Wejście do ormiańskiej cerkwi Dwunastu Apostołów znajduje się naprzeciw zachodniej ściany twierdzy.
Nowy Świat
Ten czarujący zakątek Krymu nie jest podobny do żadnego innego miejsca na Półwyspie. Olbrzymia góra Sokół, tajemnicze groty i lazurowe zatoczki tworzą niezapomniany widok. Nieprzypadkowo w czasach antycznych osiedle, które się tu znajdowało, nazywano "Paradizo" (ze starogreckiego - park, raj). Wybrzeże Nowego Świata porastają rzadkie gatunki sosny i innych roślin. Nowy Świat słynie z produkcji szampana. Produkowany tu trunek jest jednym z najlepszych w Europie, zdobywał nagrody na wielu wystawach i konkursach win. Jednym z pierwszych ludzi, którzy zapoczątkowali produkcję tego szlachetnego alkoholu na Krymie, był książę Lew Golicyn. Dziś w jego domu mieści się muzeum, w którym możesz poznać historię winiarni i jego założyciela.
więcej o winach krymskich >>
W Nowym Świecie możesz wędrować szlakami wiodącymi wśród urokliwych gór. Wspaniały widok rozpościera się z góry Karauł-Oba - na wiele kilometrów odkrywa się wybrzeże z cudownymi skałami i zatokami. Wręcz obowiązkowo należy przejść się ścieżką Golicyna , zwiedzić grotę, w której koncerty dawał słynny Fiodor Szalapin, wykąpać się na carskiej plaży, którą zachwycał się Mikołaj II i wziąć udział w degustacji niezwykłego szampana.