Liwadia
Nazwa miejscowości pochodzi od greckiego liwadion, czyli łąka, polana. Na początku XIX w. ziemie te należały do pułkownika Rewiloty, a potem do grafa L. Potockiego, pod kierownictwem którego wzniesiono dom, a sadownik Delinger rozbudowywał park. W 1860 r. Liwadię kupiła rodzina carska. Pod kierunkiem włoskiego architekta Monigettiego dom Potockiego przebudowano na pałac. Dla Aleksandra III wzniesiono też Mały Pałac.
W 1910 r. gospodarzem Liwadii został car Mikołaj II. W miejscu starego pałacu postawiono w 1911 r. letnią rezydencję cara, tzw. Wielki Pałac (lub Biały), istniejący do dziś .
Od przeróbek Monigettiego uchroniły się niektóre fragmenty oraz Ogrody carskie przy Pałacu Liwadyjskim i pałacowa cerkiew. Łatwo tu odnaleźć elementy stylu renesansowego przeplatanego gotykiem i stylem angielskim. Wewnątrz znajduje się katolicka kaplica z ołtarzem zwróconym na południe i mozaika wykonana techniką bizantyjską. Kuta, metalowa brama zrobiona przez uralskiego mistrza dekoruje wejście do włoskiego patio i otoczona jest doryckimi kolumnami. Jedna ze ścian patio jest pusta, natomiast trzy pozostałe mają wielkie okna udekorowane kratami. Środek patio zajmuje biała, marmurowa fontanna. Niedaleko dzwonnicy stoi mała, szara, marmurowa kolumna pokryta arabskimi skryptami. Turecki tekst wyjaśnia, że inskrypcja wykonana była na cześć sułtana Mahmuda II. Komnaty pałacu wykończone są kolorowym marmurem.
W latach 1920-25 było tu muzeum. W 1925 r. przy wjeździe na teren byłej carskiej rezydencji pojawiła się tablica: "Kurort ludowy Liwadia".
Część pałacu poświęcono konferencji jałtańskiej (luty 1945 r.). W Białej Komnacie znajduje się okrągły stół, przy którym odbywały się ważne dyskusje polityczne i gdzie przechowuje się dokumenty. Obecnie pałac służy też jako galeria. Są tam obrazy i grafiki rosyjskich artystów.
Od pałacu do brzegu morza rozciąga się park, jeden z najstarszych na Południowym Wybrzeżu Krymu. Mieszają się tu style: francuski, angielski, turecki. Na małym skwerku w centrum miasta stoi monument wzniesiony ku czci bolszewickiego dziennikarza, Mikołaja Baturin-Zamiatinowa, przyjaciela Lenina.
Jednym z najważniejszych sanatoriów na Południowym Wybrzeżu jest sanatorium Liwadia, zajmujące się chorobami serca.
W okolicy uprawia się winorośl, tabakę, owoce i wczesne warzywa.
Do Liwadii, z Jałty, można się wybrać pieszo. Idzie się częściowo plażą, a częściowo alejką za zamkniętymi partiami plaż. Tą trwającą około godziny wycieczkę można sobie umilić kąpielą w morzu lub odpoczynkiem w którejś z licznych kawiarenek.