Baszta Sokoła
Nad pałacowymi budynkami wznosi się drewniana ośmioboczna wieża strażnicza. Wyższe od niej są tylko minarety Wielkiego Meczetu. Baszta pochodzi z 1 połowy XVIII w. W czasach chanatu w wieży znajdowało się pomieszczenie dla chańskich ptaków łownych skąd pochodzi jej nazwa. W czasach chanów polowania z sokołami były bardzo popularne, a rzadkie rasy sokołów chanowie otrzymywali w charakterze podarków. Oswojone sokoły trzymano w przestronnych pomieszczeniach.
Baszta znajduje się w rogu Dziedzińca Perskiego, który stanowił swoiste miejsce odpoczynku. Znajdowało się tu wiele altanek, fontann, łaźni. Zaciszny zakątek pałacu był ulubionym miejscem spacerów chanów i ich rodzin. Po ostatnim remoncie baszta została oddana do użytku publicznego.